ETIENNE FRISQUE ALIAS EFRI

Er is zoveel gebeurd ondertussen… Ik tekende veel tot mijn twintigste.
Daarna niets meer gedurende 20 jaar. Om economische en familiale redenen.
En nu, vandaag, geven deze selectie de evolutie weer van mijn werk over een 10-tal jaren.
Krabbels zijn uitgegroeid tot werken. Realiteit wordt virtueel, abstractie wordt realiteit: we bevinden ons op het kruispunt van deze 2 werelden.

Ik maak al geruime tijd pagina’s vol met min of meer realistische krabbels. Meestal in zwart wit. Soms in kleur op grotere formaat.
Het is soms louter tijdverdrijf, wanneer ik de slaap niet kan vatten, om de nacht ‘zinvol’ door te brengen… Maar het is ook en vooral een innerlijke drang om iets te op papier te zetten : lijnen, of vlekken, of iets anders. En dit met onmiddellijke ingang.

Ik grijp naar papieren zakken, naar oude briefomslagen om mijn krabbels neer te pennen. Soms omdat ik niets anders bij de hand heb, vaak omdat ik het verspilling vind om hiervoor een mooi blad papier voor te gebruiken.

En dan komt er een dag dat de krabbels belangrijk voor mij worden. Ik bekijk ze en ik vind ze interessant. Ik dacht een tijd dat ik met digitale kunst gestalte kon geven aan mijn tekeningen/ideeën, maar ik miste al snel het contact met potlood en papier.

Ik blijf wel verscheurd tussen het maken van grote, abstracte tekeningen en het ‘fijne, delicate werk van mijn “entrelacs” of van mijn sneeuwlandschappen op zakken.

Om meer te weten ...

https://www.instagram.com/efrinumeric/

https://etiennefrisque.wixsite.com/efri/home